Tου Harold Pinter* / The Guardian
Παραθέτω μέρος του κεμένου που για μένα είναι αρκετά αρκετό. Εάν επιθυμήτε το όλον... συνεχίστε.
"Υπάρχουν δύο σιωπές. Η μια όταν δεν προφέρεται καμιά λέξη. Η άλλη όταν, μερικές φορές, ξεχύνεται ένας χείμαρρος λέξεων. Τα λόγια που ακούμε υποδεικνύουν αυτά που δεν ακούμε. Είναι μια απόδραση, ένα βίαιο, αγχωμένο ή κοροϊδευτικό παραπέτασμα καπνού. Οταν επικρατεί αληθινή σιωπή, νιώθουμε ακόμα την ηχώ όσων ειπώθηκαν, αλλά είμαστε πιο κοντά στη γύμνια. Μπορούμε να πούμε ότι η ομιλία είναι ένα συνεχές στρατήγημα για να καλύψουμε τη γύμνια.
Εχουμε χιλιάδες φορές ακούσει την κουρασμένη, θλιβερή φράση «έλλειψη επικοινωνίας», μια ετικέτα που επίμονα έχει κολλήσει στο έργο μου. Πιστεύω το αντίθετο. Πιστεύω ότι επικοινωνούμε πολύ καλά, με τη σιωπή μας, με αυτό που δεν λέγεται. Η λεκτική επικοινωνία είναι πολύ τρομακτική. Είναι τρομακτικό να μπεις στη ζωή του άλλου. Και το να αποκαλύψεις στους άλλους τη φτώχεια που υπάρχει μέσα σου είναι μια δυνατότητα που προκαλεί φόβο."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου